به گزارش حیات، آئین رونمایی از زندگینامه داستانی شهید حبیب غنی‌پور با عنوان «در زندگی حبیب» اثر کامران پارسی‌نژاد عصر روز گذشته در خبرگزاری فارس برگزار شد. *کامران پارسی‌نژاد جرأت و جسارت ستودنی دارد گلعلی بابایی نویسنده و پژوهشگر دفاع مقدس با اشاره به این کتاب،‌ گفت: همه اعتقاد و یقین داریم که هر اثر هنری در ارتباط با یک سوژه دریچه‌ای تازه به روی ما خواهد گشود و کتاب «در زندگی حبیب» از این موضوع مستثنی نیست. وی افزود: کامران پارسی‌نژاد جرأت و جسارت ستودنی دارد که چنین کاری را قبول کرده زیرا نوشتن از زندگی یک هنرمند کار دشواری است، سوژه حبیب سوژه بزرگی است و گفتن از او مصادف با مسجد جوادالائمه است و نمی‌توان از پایگاهی به نام مسجد سخن گفت و از افرادی که در این مسجد رشد کردند حرفی نزد. افرادی که هر کدام امروز هر کدام هنرمندانی هستند و نقشی را در جامعه فرهنگی به عهده دارند. همچنین در سخن گفتن از حبیب باید به دلبستگی‌های او نیز اشاره کرد و در کنار همه این‌ها حبیب یک رزمنده نیز هست. بابایی گفت:‌ شهید حبیب غنی‌پور تک پسر یک خانواده است که باید تمام این‌ها در یک اثر لحاظ شود تا خواننده به درک درستی از شخصیت این شهید هنرمند برسد. حبیب علاوه بر رزمنده بودن، وقایع‌نگار نیز هست و تمام این‌ها لازم است در کتاب دیده شود که خب کامران پارسی‌نژاد سعی کرده تمام این‌ها را در کتابش لحاظ کند و این کار بزرگی بوده که گمان می‌کنم مورد توجه شهید غنی‌پور نیز بوده است. *شهیدغنی‌پور می‌تواند اسوه نویسندگان مسلمان باشد یوسف قوجق با اشاره به این نکته که شهید حبیب غنی‌پور را از نزدیک ندیده،‌ گفت: وقتی کتاب را خواندم حیفم آمد که چرا با حبیب دمخور نبودم و اصلا چرا با اهالی مسجد رفت و آمد نداشتم. وی افزود: اگر ادبیات داستانی بعد از انقلاب بخواهد بررسی شود و نقش نویسندگان مسلمان مورد کنکاش قرار داده شود نقش شهید حبیب و مسجد جوادالائمه بی‌بدیل است و نمی‌شود کسی بخواهد ادبیات را بررسی کند و به این جریان نپردازد. بسیاری از نویسندگان محصول نگاه فرهنگی مسجدی هستیم. نویسنده رمان «وقت جنگ دو تارت را کوک کن»‌ گفت:‌ در این کتاب شاهد مباحث نویسندگان مسلمان هستیم هر چند گاهی از خط داستانی پرت می‌شود اما زمانی که این مباحث را می‌خواندم یک دورنمایی خوبی از داستان‌نویسی بچه‌های مسلمان را می‌دیدم البته کتاب در 20 صفحه ابتدایی غلط‌های ویرایشی،‌ نگارشی و املایی دارد که من را بسیار اذیت کرد و آرزو کردم کاش قبل از انتشار ویرایش خوبی می‌شد. او اضافه کرد: جا دارد اکنون که سال‌هاست از برگزاری جشنواره‌ای با نام حبیب می‌گذرد، دست‌اندرکاران آن کتاب‌هایی در مورد این شخصیت خلق کنند زیرا به نظرم رسید این شخصیت می‌تواند اسوه داستان‌نویسان مسلمان باشد. پارسی‌نژاد در این کتاب به نگاه نویسنده نیز پرداخته و خواننده این را در همان ابتدای کتاب در می‌ِیابد مفاهیم عمیق در شخصیت حبیب گنجانده شده که این موجب شده شخصیت او ژرف‌تر شود. *نویسندگان نوشتن از جنگ را دست کم می‌گیرند کامران شرفشاهی با اشاره به این کتاب گفت:‌این کتاب برای من تجدید خاطره‌ای شد با مرحوم امیرحسین فردی که توفیق همراهی با او را داشتم نکته‌ای که باید در خصوص چنین آثاری گفته شود این است که رجعتی به صدر اسلام کنیم و به توجه اهل بیت (ع) به اهل قلم اشاره کنیم تا جایی که دیده شده این ذوات نورانی امتیازهای خاصی برای اهل کتابت قائل هستند که اوج آن بعد از قیام عاشورا است و من باور دارم که اهل بیت (ع) همچنان نیز به اهل قلم توجه دارند. وی افزود: یکی از وجوه مغفول مانده در جنگ 8‌ساله پرداختن به اهالی فرهنگ و هنر در طول آن 8 است که برای ترویج معارف دفاع مقدس تلاش کردند و در کنار آن در جبهه‌ها مبارزه کردند و به شهادت رسیدند. کامران پارسی‌نژاد برای معرفی یکی از کسانی که در دو جبهه تلاش می‌کرد اثری خلق کرده که ارزشمند است. شهید حبیب‌ غنی‌پور هم در عرصه جنگ نرم و هم جنگ سخت حضور داشته است. شرفشاهی با اشاره به نوشتن در حوزه جنگ گفت:‌ برخی نویسندگان نوشتن در حوزه جنگ را دست کم می‌گیرند که آن به خاطر ورود ناشران دولتی به حوزه دفاع مقدس است که سبب شده نویسنده‌های مسلمان برچسب بخورند که این‌ها دولتی هستند و سفارشی می‌نویسند در حالی که اوضاع آنها از همه بدتر است. او در پایان گفت: باید برای ترجمه کارهای جنگی تلاش شود و همانطور که شاهکارهای جهان در حوزه جنگ بوده در ایران نیز این چنین است. *مرکز ثقل نویسنده‌های پس از انقلاب محمدرضا اصلانی با اشاره به این که از همسایه‌های مسجد جوادالائمه بوده،‌ گفت: با توجه به این همسایگی اما به خاطر مشغله‌های کاری نمی‌توانستم به کتابخانه مسجد که پایگاه شهید و دوستانش بوده سر بزنم. مقاله‌ای حدود 15 سال پیش می‌خواندم که در آن مرکز ثقل نویسنده‌های پس از انقلاب را مسجد جوادالائمه معرفی کرده بود. وی افزود: شهید غنی‌پور علیرغم سن پایین شخصیت مسئولیت‌پذیری داشت و از مجرای مسجد محل به جوانان کتاب معرفی می‌کرد تا مانع انحراف جوانان شود. این در حالی بود که آن سال‌ها زمینه‌های انحراف عقیدتی بسیار فراهم بود. *لبخند شهید من را به خود جذب کرد کامران پارسی‌نژاد در پایان این مراسم ضمن تشکر از برگزارکنندگان این مراسم،‌گفت: من باور دارم که شهید غنی‌پور در این جلسه حضور دارد و دوست داشتم که دوستانش در این جلسه حضور داشته باشند زیرا این شهید شخصیت والایی دارد و آرزو داشتم که همراهانش مشارکت کنند. وی افزود: به نظرم می‌رسد این کتاب کامل نیست و جا دارد باز هم کارهای دیگری در مورد او نوشته شود چون شخصیت او عظمت دارد. من بر این باورم وقتی اثری در مورد شخصیت تاریخی نوشته می‌شود آن شخصیت است که انتخاب می‌کند. نویسنده در زندگی حبیب گفت: شخصیت شهید حبیب غنی‌پور برای من جذاب بود و لبخند او من را به خود جذب کرد من در جنگ نبودم اما برای همین این شخصیت را انتخاب کردم زیرا می‌خواستم با خودم زورآزمایی کنم تا بتوانم جنگ را بازنمایی کرده باشم. او با اشاره به شخصیت شهید حبیب غنی‌پور گفت: ویژگی‌های شخصیتی شهید سبب شد که سراغ او بروم من این کار را سفارشی نمی‌دانم زیرا معتقدم روبه‌رو شدن با حبیب سخت است و نویسنده‌ها می‌ترسند با او رو در رو شوند زمانی که نوشتن کار برای شهدای هنرمند به من پیشنهاد شد ابتدا قبول نکردم اما انگار که به من الهام شده باشد، ناگهانی گفتم من در مورد حبیب غنی‌پور می‌‌نویسم. من هیچ اطلاعاتی در مورد شهید نداشتم و در مقدمه میزان شناختم را توضیح داده‌ام. *منشا ادبیات داستانی پس از انقلاب مسجد است نه حوزه پارسی‌نژاد در پایان گفت: بر این باورم سر منشأ ادبیات داستانی پس از انقلاب مسجد جوادالائمه است و حوزه هنری هیچ نقشی ندارد. حوزه هنری در دوره حجت‌الاسلام زم توانست با چند اتاق کتاب‌هایی چاپ کند اما حوزه هنری امروز با این همه کارمند معلوم نیست چه می‌کند. حتی جا دارد از حبیب فیلم سینمایی ساخته شود در حالی که این همه فیلم در حوزه ساخته شده اما به این هنرمند بسیجی اشاره‌ای نکرده‌اند. در پایان این مراسم از کتاب «در زندگی حبیب» اثر کامران پارسی‌نژاد رونمایی شد.  انتهای پیام/